Kriebeltjes...

Ken je dat gevoel dat je de hele tijd een bepaald persoon in je hoofd hebt? Dat je alleen maar aan hem of haar kunt denken. Dat je opeens een stuk vrolijker bent en veel meer lacht? In zo'n fase zit ik nu dus. Afgelopen maart verbrak ik mijn relatie van 4 jaar omdat het niet meer werkte. Ik dacht; Nu wil ik eerst een jaar lekker aan mijzelf werken, gaan genieten van leuke dingen met vriendinnen. Maar na een paar maanden ga je toch het geknuffel missen. Het samen zijn met iemand. Samen kunnen lachen. Samen lekker een filmpje kijken. Iemand om tegen te praten. Ik besloot niet echt op zoek te gaan maar wel weer open te staan voor een nieuwe relatie...

Tot een tijdje geleden was er niet echt iets speciaals op mijn pad gekomen. Ik vond wel jongens leuk, maar niet 'dat' leuk. Tot ik dus een tijdje geleden aan de praat raakte via het internet met een jongen. Het klikte vanaf de eerste minuut. Die dag hebben we 4 uur met elkaar gekletst. Na een paar dagen besloten we om met elkaar te bellen en ook dat beviel mij zeer goed. We bellen nu dagelijks ruim een uur met elkaar en daarbij spreken we elkaar ook nog eens op msn of per sms. We hebben elkaar ook al via de webcam gezien en hij woont ook nog eens 15 min. reizen van mij vandaan. Op zich ben ik niet zo van het 'via het internet afspreken', maar dit klikt zo goed! Ik kan wel zeggen dat ik gevoelens begin te krijgen... En ja, ik moet gewoon even mijn verhaaltje over HEM kwijt, want hij is zo leuk.

When I see your face. There's nothing I wanna change, cause you're amazing, just the way you are...